欧阳修的诗词全集
共收录了207首诗词作品欧阳修简介
欧阳修诗集大全
残霞夕照西湖好，花坞苹汀，十顷波平，野岸无人舟自横。
西南月上浮云散，轩槛凉生。莲芰香清。水面风来酒面醒。cán xiá xī zhào xī hú hǎo ，huā wù píng tīng ，shí qǐng bō píng ，yě àn wú rén zhōu zì héng 。
xī nán yuè shàng fú yún sàn ，xuān kǎn liáng shēng 。lián jì xiāng qīng 。shuǐ miàn fēng lái jiǔ miàn xǐng 。栏干十二独凭春，晴碧远连云。千里万里，二月三月，行色苦愁人。
谢家池上，江淹浦畔，吟魄与离魂。那堪疏雨滴黄昏。更特地、忆王孙。lán gàn shí èr dú píng chūn ，qíng bì yuǎn lián yún 。qiān lǐ wàn lǐ ，èr yuè sān yuè ，háng sè kǔ chóu rén 。
xiè jiā chí shàng ，jiāng yān pǔ pàn ，yín pò yǔ lí hún 。nà kān shū yǔ dī huáng hūn 。gèng tè dì 、yì wáng sūn 。欧阳子方夜读书，闻有声自西南来者，悚然而听之，曰：“异哉！”初淅沥以萧飒，忽奔腾而砰湃，如波涛夜惊，风雨骤至。其触于物也，鏦鏦铮铮，金铁皆鸣；又如赴敌之兵，衔枚疾走，不闻号令，但闻人马之行声。予谓童子：“此何声也？汝出视之。”童子曰：“星月皎洁，明河在天，四无人声，声在树间。”
余曰：“噫嘻悲哉！此秋声也，胡为而来哉？盖夫秋之为状也：其色惨淡，烟霏云敛；其容清明，天高日晶；其气栗冽，砭人肌骨；其意萧条，山川寂寥。故其为声也，凄凄切切，呼号愤发。丰草绿缛而争茂，佳木葱茏而可悦；草拂之而色变，木遭之而叶脱。其所以摧败零落者，乃其一气之余烈。夫秋，刑官也，于时为阴；又兵象也，于行用金，是谓天地之义气，常以肃杀而为心。天之于物，春生秋实，故其在乐也，商声主西方之音，夷则为七月之律。商，伤也，物既老而悲伤；夷，戮也，物过盛而当杀。” (余曰 一作：予曰)
“嗟乎！草木无情，有时飘零。人为动物，惟物之灵；百忧感其心，万事劳其形；有动于中，必摇其精。而况思其力之所不及，忧其智之所不能；宜其渥然丹者为槁木，黟然黑者为星星。奈何以非金石之质，欲与草木而争荣？念谁为之戕贼，亦何恨乎秋声！”
童子莫对，垂头而睡。但闻四壁虫声唧唧，如助予之叹息。
ōu yáng zǐ fāng yè dú shū ，wén yǒu shēng zì xī nán lái zhě ，sǒng rán ér tīng zhī ，yuē ：“yì zāi ！”chū xī lì yǐ xiāo sà ，hū bēn téng ér pēng pài ，rú bō tāo yè jīng ，fēng yǔ zhòu zhì 。qí chù yú wù yě ，cōng cōng zhēng zhēng ，jīn tiě jiē míng ；yòu rú fù dí zhī bīng ，xián méi jí zǒu ，bú wén hào lìng ，dàn wén rén mǎ zhī háng shēng 。yǔ wèi tóng zǐ ：“cǐ hé shēng yě ？rǔ chū shì zhī 。”tóng zǐ yuē ：“xīng yuè jiǎo jié ，míng hé zài tiān ，sì wú rén shēng ，shēng zài shù jiān 。”
yú yuē ：“yī xī bēi zāi ！cǐ qiū shēng yě ，hú wéi ér lái zāi ？gài fū qiū zhī wéi zhuàng yě ：qí sè cǎn dàn ，yān fēi yún liǎn ；qí róng qīng míng ，tiān gāo rì jīng ；qí qì lì liè ，biān rén jī gǔ ；qí yì xiāo tiáo ，shān chuān jì liáo 。gù qí wéi shēng yě ，qī qī qiē qiē ，hū hào fèn fā 。fēng cǎo lǜ rù ér zhēng mào ，jiā mù cōng lóng ér kě yuè ；cǎo fú zhī ér sè biàn ，mù zāo zhī ér yè tuō 。qí suǒ yǐ cuī bài líng luò zhě ，nǎi qí yī qì zhī yú liè 。fū qiū ，xíng guān yě ，yú shí wéi yīn ；yòu bīng xiàng yě ，yú háng yòng jīn ，shì wèi tiān dì zhī yì qì ，cháng yǐ sù shā ér wéi xīn 。tiān zhī yú wù ，chūn shēng qiū shí ，gù qí zài lè yě ，shāng shēng zhǔ xī fāng zhī yīn ，yí zé wéi qī yuè zhī lǜ 。shāng ，shāng yě ，wù jì lǎo ér bēi shāng ；yí ，lù yě ，wù guò shèng ér dāng shā 。” (yú yuē yī zuò ：yǔ yuē )
“jiē hū ！cǎo mù wú qíng ，yǒu shí piāo líng 。rén wéi dòng wù ，wéi wù zhī líng ；bǎi yōu gǎn qí xīn ，wàn shì láo qí xíng ；yǒu dòng yú zhōng ，bì yáo qí jīng 。ér kuàng sī qí lì zhī suǒ bú jí ，yōu qí zhì zhī suǒ bú néng ；yí qí wò rán dān zhě wéi gǎo mù ，yī rán hēi zhě wéi xīng xīng 。nài hé yǐ fēi jīn shí zhī zhì ，yù yǔ cǎo mù ér zhēng róng ？niàn shuí wéi zhī qiāng zéi ，yì hé hèn hū qiū shēng ！”
tóng zǐ mò duì ，chuí tóu ér shuì 。dàn wén sì bì chóng shēng jī jī ，rú zhù yǔ zhī tàn xī 。
环滁皆山也。其西南诸峰，林壑尤美，望之蔚然而深秀者，琅琊也。山行六七里，渐闻水声潺潺而泻出于两峰之间者，酿泉也。峰回路转，有亭翼然临于泉上者，醉翁亭也。作亭者谁？山之僧智仙也。名之者谁？太守自谓也。太守与客来饮于此，饮少辄醉，而年又最高，故自号曰醉翁也。醉翁之意不在酒，在乎山水之间也。山水之乐，得之心而寓之酒也。
若夫日出而林霏开，云归而岩穴暝，晦明变化者，山间之朝暮也。野芳发而幽香，佳木秀而繁阴，风霜高洁，水落而石出者，山间之四时也。朝而往，暮而归，四时之景不同，而乐亦无穷也。
至于负者歌于途，行者休于树，前者呼，后者应，伛偻提携，往来而不绝者，滁人游也。临溪而渔，溪深而鱼肥。酿泉为酒，泉香而酒洌；山肴野蔌，杂然而前陈者，太守宴也。宴酣之乐，非丝非竹，射者中，弈者胜，觥筹交错，起坐而喧哗者，众宾欢也。苍颜白发，颓然乎其间者，太守醉也。
已而夕阳在山，人影散乱，太守归而宾客从也。树林阴翳，鸣声上下，游人去而禽鸟乐也。然而禽鸟知山林之乐，而不知人之乐；人知从太守游而乐，而不知太守之乐其乐也。醉能同其乐，醒能述以文者，太守也。太守谓谁？庐陵欧阳修也。huán chú jiē shān yě 。qí xī nán zhū fēng ，lín hè yóu měi ，wàng zhī wèi rán ér shēn xiù zhě ，láng yá yě 。shān háng liù qī lǐ ，jiàn wén shuǐ shēng chán chán ér xiè chū yú liǎng fēng zhī jiān zhě ，niàng quán yě 。fēng huí lù zhuǎn ，yǒu tíng yì rán lín yú quán shàng zhě ，zuì wēng tíng yě 。zuò tíng zhě shuí ？shān zhī sēng zhì xiān yě 。míng zhī zhě shuí ？tài shǒu zì wèi yě 。tài shǒu yǔ kè lái yǐn yú cǐ ，yǐn shǎo zhé zuì ，ér nián yòu zuì gāo ，gù zì hào yuē zuì wēng yě 。zuì wēng zhī yì bú zài jiǔ ，zài hū shān shuǐ zhī jiān yě 。shān shuǐ zhī lè ，dé zhī xīn ér yù zhī jiǔ yě 。
ruò fū rì chū ér lín fēi kāi ，yún guī ér yán xué míng ，huì míng biàn huà zhě ，shān jiān zhī cháo mù yě 。yě fāng fā ér yōu xiāng ，jiā mù xiù ér fán yīn ，fēng shuāng gāo jié ，shuǐ luò ér shí chū zhě ，shān jiān zhī sì shí yě 。cháo ér wǎng ，mù ér guī ，sì shí zhī jǐng bú tóng ，ér lè yì wú qióng yě 。
zhì yú fù zhě gē yú tú ，háng zhě xiū yú shù ，qián zhě hū ，hòu zhě yīng ，yǔ lǚ tí xié ，wǎng lái ér bú jué zhě ，chú rén yóu yě 。lín xī ér yú ，xī shēn ér yú féi 。niàng quán wéi jiǔ ，quán xiāng ér jiǔ liè ；shān yáo yě sù ，zá rán ér qián chén zhě ，tài shǒu yàn yě 。yàn hān zhī lè ，fēi sī fēi zhú ，shè zhě zhōng ，yì zhě shèng ，gōng chóu jiāo cuò ，qǐ zuò ér xuān huá zhě ，zhòng bīn huān yě 。cāng yán bái fā ，tuí rán hū qí jiān zhě ，tài shǒu zuì yě 。
yǐ ér xī yáng zài shān ，rén yǐng sàn luàn ，tài shǒu guī ér bīn kè cóng yě 。shù lín yīn yì ，míng shēng shàng xià ，yóu rén qù ér qín niǎo lè yě 。rán ér qín niǎo zhī shān lín zhī lè ，ér bú zhī rén zhī lè ；rén zhī cóng tài shǒu yóu ér lè ，ér bú zhī tài shǒu zhī lè qí lè yě 。zuì néng tóng qí lè ，xǐng néng shù yǐ wén zhě ，tài shǒu yě 。tài shǒu wèi shuí ？lú líng ōu yáng xiū yě 。清明上巳西湖好，满目繁华。争道谁家。绿柳朱轮走钿车。
游人日暮相将去，醒醉喧哗。路转堤斜。直到城头总是花。qīng míng shàng sì xī hú hǎo ，mǎn mù fán huá 。zhēng dào shuí jiā 。lǜ liǔ zhū lún zǒu diàn chē 。
yóu rén rì mù xiàng jiāng qù ，xǐng zuì xuān huá 。lù zhuǎn dī xié 。zhí dào chéng tóu zǒng shì huā 。留春不住。燕老莺慵无觅处。说似残春。一老应无却少人。
风和月好。办得黄金须买笑。爱惜芳时。莫待无花空折枝。liú chūn bú zhù 。yàn lǎo yīng yōng wú mì chù 。shuō sì cán chūn 。yī lǎo yīng wú què shǎo rén 。
fēng hé yuè hǎo 。bàn dé huáng jīn xū mǎi xiào 。ài xī fāng shí 。mò dài wú huā kōng shé zhī 。荷花开后西湖好，载酒来时。不用旌旗。前后红幢绿盖随。
画船撑入花深处，香泛金卮。烟雨微微。一片笙歌醉里归。hé huā kāi hòu xī hú hǎo ，zǎi jiǔ lái shí 。bú yòng jīng qí 。qián hòu hóng zhuàng lǜ gài suí 。
huà chuán chēng rù huā shēn chù ，xiāng fàn jīn zhī 。yān yǔ wēi wēi 。yī piàn shēng gē zuì lǐ guī 。天容水色西湖好，云物俱鲜。鸥鹭闲眠。应惯寻常听管弦。
风清月白偏宜夜，一片琼田。谁羡骖鸾。人在舟中便是仙。tiān róng shuǐ sè xī hú hǎo ，yún wù jù xiān 。ōu lù xián mián 。yīng guàn xún cháng tīng guǎn xián 。
fēng qīng yuè bái piān yí yè ，yī piàn qióng tián 。shuí xiàn cān luán 。rén zài zhōu zhōng biàn shì xiān 。去年元夜时，花市灯如昼。
月上柳梢头，人约黄昏后。
今年元夜时，月与灯依旧。
不见去年人，泪湿春衫袖。(泪湿 ：一作：满)qù nián yuán yè shí ，huā shì dēng rú zhòu 。
yuè shàng liǔ shāo tóu ，rén yuē huáng hūn hòu 。
jīn nián yuán yè shí ，yuè yǔ dēng yī jiù 。
bú jiàn qù nián rén ，lèi shī chūn shān xiù 。(lèi shī ：yī zuò ：mǎn )残霞夕照西湖好，花坞苹汀，十顷波平，野岸无人舟自横。
西南月上浮云散，轩槛凉生。莲芰香清。水面风来酒面醒。cán xiá xī zhào xī hú hǎo ，huā wù píng tīng ，shí qǐng bō píng ，yě àn wú rén zhōu zì héng 。
xī nán yuè shàng fú yún sàn ，xuān kǎn liáng shēng 。lián jì xiāng qīng 。shuǐ miàn fēng lái jiǔ miàn xǐng 。含羞整翠鬟，得意频相顾。雁柱十三弦，一一春莺语。
娇云容易飞，梦断知何处。深院锁黄昏，阵阵芭蕉雨。hán xiū zhěng cuì huán ，dé yì pín xiàng gù 。yàn zhù shí sān xián ，yī yī chūn yīng yǔ 。
jiāo yún róng yì fēi ，mèng duàn zhī hé chù 。shēn yuàn suǒ huáng hūn ，zhèn zhèn bā jiāo yǔ 。十年前是尊前客，月白风清，忧患凋零。老去光阴速可惊。
鬓华虽改心无改，试把金觥。旧曲重听。犹似当年醉里声。shí nián qián shì zūn qián kè ，yuè bái fēng qīng ，yōu huàn diāo líng 。lǎo qù guāng yīn sù kě jīng 。
bìn huá suī gǎi xīn wú gǎi ，shì bǎ jīn gōng 。jiù qǔ zhòng tīng 。yóu sì dāng nián zuì lǐ shēng 。面旋落花风荡漾。柳重烟深，雪絮飞来往。雨后轻寒犹未放。春愁酒病成惆怅。
枕畔屏山围碧浪。翠被华灯，夜夜空相向。寂寞起来褰绣幌。月明正在梨花上。miàn xuán luò huā fēng dàng yàng 。liǔ zhòng yān shēn ，xuě xù fēi lái wǎng 。yǔ hòu qīng hán yóu wèi fàng 。chūn chóu jiǔ bìng chéng chóu chàng 。
zhěn pàn píng shān wéi bì làng 。cuì bèi huá dēng ，yè yè kōng xiàng xiàng 。jì mò qǐ lái qiān xiù huǎng 。yuè míng zhèng zài lí huā shàng 。平山阑槛倚晴空。山色有无中。手种堂前垂柳，别来几度春风。
文章太守，挥毫万字，一饮千钟。行乐直须年少，尊前看取衰翁。píng shān lán kǎn yǐ qíng kōng 。shān sè yǒu wú zhōng 。shǒu zhǒng táng qián chuí liǔ ，bié lái jǐ dù chūn fēng 。
wén zhāng tài shǒu ，huī háo wàn zì ，yī yǐn qiān zhōng 。háng lè zhí xū nián shǎo ，zūn qián kàn qǔ shuāi wēng 。花似伊。柳似伊。花柳青春人别离。低头双泪垂。
长江东。长江西。两岸鸳鸯两处飞。相逢知几时。huā sì yī 。liǔ sì yī 。huā liǔ qīng chūn rén bié lí 。dī tóu shuāng lèi chuí 。
zhǎng jiāng dōng 。zhǎng jiāng xī 。liǎng àn yuān yāng liǎng chù fēi 。xiàng féng zhī jǐ shí 。